Bert Brouwers dendert over de kasseien

Augustus 2013: Harry Geelen, Thei Smeets, Bert Brouwers en Emile Claessen zijn op vrijdag 9 augustus 2013 in de vroege ochtend vanuit Nederlands Limburg naar de Vlaamse Ardennen getrokken om daar deel te nemen aan de Ronde van Vlaanderen. Enige tijd geleden waren zij uitgeloot om aan de start te verschijnen. Een pittige opgave voor de 124 hoofdzakelijk Franse en Belgische wielertoeristen die aan het vertrek stonden.

De Limburgers hadden het volgende afgesproken: vrijdagmorgen 7.00 uur verzamelen in Catsop (een gehucht bij de plaats Elsloo) en dan gezamenlijk richting Oudenaarde te rijden waar om 15.00 uur de start was voorzien. De tom tom van Harry Geelen gaf richting Antwerpen aan en de ANWB routeplanner van Bert Brouwers wees Brussel-Aalst- Gent aan. Dus waren ze elkaar al snel kwijt op autoweg. Toch arriveerden ze vlak na elkaar rond 10.00 uur op het marktplein van Oudenaarde.

Ze waren nauwelijks uit de auto gestapt of het begon al te regenen. Goede reden om in Oudenaarde dan maar direct een bezoek te brengen aan het Wielermuseum over de Ronde van Vlaanderen waar Freddy Maertens rondleidingen verzorgt. Jammer dat Freddy niet aanwezig was. In het museum is een restaurant gevestigd waar de mannen uit Limburg volgens zeggen  s’middags heerlijke spaghetti hebben gegeten. Toevallig kwamen ze er ook José de Cauwer en journalist Van Landeghem tegen.

In de loop van de dag klaarde de lucht langzaam op en liet de zon zich af en toe zien. Na het eten reden de Limburgers naar hun hotel op de Oude Kwaremont om zich snel om te kleden voor de start om 15.00 uur voor een rit van ca. 80 km (negen hellingen van kasseistroken). Bij het hotel was inmiddels ook hun verzorger, Jo de neef van Harry, aangekomen met de reserve-wielen e.d.

De eerste helling die al direct, met een onvermoede bocht naar rechts, voor hen opdook, was de Patersberg, lengte 400 m en stijgingspercentage 20%. Gebrek aan parcourskennis en de keuze voor de juiste versnelling braken velen op. De meesten gingen in ‘wandeltempo’ de kasseien omhoog, een ware ’religieuze vuurdoop’ voor deze Limburgers uit de voormalige mijnstreek.

Vlak hierna kwam de Koppenberg opdoemen, een lastige steile kasseienklim (22%). Daarna reden ze nog o.m. de Taaienberg, (lastig) de Kruisberg, de Steenbeekdries. Tot slot kwamen ze via de Oude Kwaremont (lengte 2.200 meter ook lastig) terug in het hotel. Het was zeer zwaar en het kostte de Limburgers veel inspanning om bij elke helling goed boven te geraken. Dit gold niet voor Thei Smeets. Deze reed alle hellingen stijlvol en in mooie cadans omhoog. Na  enige pintjes in hun zorghotel Pupiter (betekenis: schoolbankje) zijn ze in eetcafé In de Zon om 21.30 uur aangeland. Een prachtige uitspanning met schoon, jong volk en charmante bediening. Hier zijn ze tot laat in de avond gebleven.

Zaterdagmorgen 10 augustus 2013 direct na het ontbijt verschenen ze om 11.00 uur weer aan de start van 2e dag (104 km). Daar kregen ze al direct de Paddestraat voor hun kiezen (2,4 km kasseien). Bert Brouwers (woonachtig in Schimmert) toonde zijn meesterschap op deze kasseien. Deze wetenschapper geselde met zijn goed geproportioneerd lijf in een verschroeiend tempo de kasseien van de Paddestraat. Ook de Molenberg en de Kattenberg waren geen probleem voor deze bedaarde vrijgezel, die nog altijd zoekende is naar een bevallig jong lief. Zijn bonkig lijf vloog ook nog in hoog tempo over enkele minder bekende kasseienstroken, alvorens om 17.00 uur de finish bereikt werd.

Bert Brouwers vatte zijn prestatie als volgt samen (vrij naar Briek Schotte): “Koersen is simpel. Ge moet zere (hard) rien (rijden) als ge zere moet rien en als ge nie zere moet rien moej’je nie zere rien”. (van onze verslaggever: De Gazet van Antwerpen)